Pastor Karl Böhmer, Kirchdorf
God het die mens geskep na sy beeld, na die beeld van God het Hy hom geskep, manlik en vroulik het Hy hulle geskep. God het hulle geseën… Genesis 1:27-28
Kyk, seuns is ‘n erfdeel wat van die Here kom; die vrug van die moederskoot is ‘n beloning. Psalm 127:3
Behandel jou vader en jou moeder met eerbied, sodat jy lank kan leef op die grond wat die Here jou God vir jou gaan gee. Eksodus 20:12
God se Woord het baie om te sê oor die gesinslewe. Dit behoort ons nie te verbaas nie, want die Here het nie net die huwelik ontwerp en ingestel nie, maar ook die gesin. Die gesin is sy wil, sy orde vir die samelewing in die wêreld. Wat sê die Here in sy Woord oor gesinne? ‘n Man en ‘n vrou “verlaat” elk hul vader en moeder en word deur God self in die huwelik saamgevoeg, een vlees gemaak. Dis waar die gesin begin. Die huwelik is nie ‘n arbitrêre vennootskap soos enige ander nie. Die huwelik is nie net die resultaat van twee mense wat van mekaar hou en saam wil woon solank dit hulle pas nie. Huwelik en gesin behoort tot die skeppingsorde, volgens God se wil is huwelik en gesin die boustene waaruit hy die samelewing bou. Dit is die plek waar nuwe mense in die samelewing inkom. Mens kan nie die huwelik van vrugbaarheid skei nie. Die Here het juis die vrugbaarheid en die geslagsgemeenskap van getroude egpare in die huwelik geplaas. Kinders word nie aan die munisipaliteit oorgegee en aan die staat oorgelaat nie. Hulle is ‘n geskenk van die Here aan die gesin, aan ‘n getroude paartjie. Dit beteken kinders hoort in die familie. Om dit reguit te stel: nie net die geboorte van kinders nie, maar ook hulle opvoeding is die verantwoordelikheid van ouers en nie van die staat nie.
Die staat het telkens weer probeer om ouers die reg te ontneem om self hulle kinders groot te maak en het aanspraak daarop gemaak om die kinders met behulp van staatlike instansies groot te maak, asof die staat die beste pa en ma vir hierdie nuwe mensies is. Dit kan so gebeur, dat die staat kinders met geweld van ouers wegneem, soos dit byvoorbeeld in Hitler se Duitsland, die Sowjetunie, Chili en Indië gebeur het. Maar dit kan ook voorkom dat die staat homself as die beste opvoeder voordoen en sagkens druk op die ouers plaas om hul kinders vroeër en langer en ook later in die sorg van kleuterskole of skole oor te gee. Natuurlik is kleuterskole en skole wonderlike instellings op sigself, wat tot groot seën vir die kinders kan wees. Maar die feit bly staan dat die Here die opvoeding van kinders aan ouers toevertrou het en nie aan staatsowerhede nie. Ouers moet bepaal wat vir die kinders aangebied word in terme van onderwys en oriëntasie. Die Here God gaan so ver om die lang en geseënde lewe van die samelewing eerstens daaraan te verbind dat kinders gehoorsaam is aan hul ouers.
Die familie is ‘n veilige hawe vir kinders sodat hulle volgens God se Woord kan groot word as begeerde, geliefde, versorgde en gekoesterde kinders en in die vrees van die Here opgevoed en gelei word sodat hulle volgens die welbehae van God prioriteite kan vaslê en kan uitleef. Wanneer ons ondersoek wat die Bybel oor gesinne te sê het, sien ons baie vinnig hoe ver baie van ons kulturele modeverskynings van God se wil vir gesinne verwyder is. Christengesinne word gebombardeer met indrukke wat God se Woord weerspreek. Populêre kultuur – flieks, musiek, die internet, sosiale media, boeke, en die belangrikste, televisie – gaan voort om ons en ons kinders met valse boodskappe te oorval. Dit dra die boodskap oor dat ‘n seksuele verhouding buite die huwelik of voor die huwelik heeltemal natuurlik is, of selfs dat ‘n homoseksuele lewenstyl bloot ‘n alternatief vir “tradisionele” huwelik is. Kinders word gelei om te glo dat ongehoorsaamheid en disrespek teenoor ouers normaal is, selfs amusant, of dat bejaardes as ‘n las of ‘n grap beskou moet word. Baie van die populêre kultuur doen ‘n beroep op mense se sondigste neigings en moedig hulle aan met ‘n stortvloed van beelde en woorde.
Die druk wat op ons kinders – veral ons tieners – geplaas word om alles te doen wat nodig is om by hul vriende “gewild” te wees, is soms moeilik vir ouers om te verstaan en te kategoriseer. Ons jongmense is dikwels vasgevang in ‘n vernietigende lewenstyl en gedrag wat deur populêre kultuur bevorder word en rebellie en minagting vir die lewens en die waardigheid van diegene rondom hulle aanmoedig. Soos ons tieners ouer word, kry hulle dikwels die indruk dat seksuele eksperimentering normaal en nodig is, dat “saamwoon” voor die huwelik en selfs sonder die huwelik heeltemal aanvaarbaar is. Hoe tragies as hulle eie gesinne niks doen om hierdie gedrag teë te staan nie! Mans word in ons kultuur aangemoedig om hulle eie begeertes en selfsugtige wense na te streef. Al hoe minder respek en aandag word gegee aan die man wat ‘n getroue man of pa wil wees. Hoeveel kinders word vandag groot sonder ‘n liefdevolle en verantwoordelike pa in hul ouerhuis? Die ernstige gevolge van hierdie neiging sal in die toekoms net vererger. Vroue word ook onder druk geplaas om dit wat God vir hulle gegee het te verkleineer. Hulle word onder druk geplaas om kinders te sien as iets wat minder lonend is, iets wat dalk net verdra moet word en nie as ‘n geskenk van God geniet moet word nie. Vroue kom voor die versoeking te staan om God se verwagtinge van hulle as vrouens en moeders te verontagsaam, of om die huwelik te beskou as iets wat prysgegee moet word wanneer dinge ongemaklik raak. Populêre kulturele tendense dra dikwels indrukke oor wat heeltemal in stryd is met ons Here se Woord en wil vir Christelike gesinne. Ons moet dit erken en daarteen terugveg.
Wat kan ’n Christengesin doen om die uitdagings van vandag die hoof te bied? Om die probleme openlik te konfronteer is die eerste stap. Om voor te gee dat die probleme nie bestaan nie, sal beslis nie help nie. Dit is ook nie genoeg vir ‘n gesin om bloot te hoop dat probleme nie sal opduik nie. Om die werklikheid te ignoreer sal nie die probleme oplos nie. Dit is belangrik vir Christenouers om baie tyd saam met hulle kinders deur te bring, beide kwalitatief en kwantitatief. Ons wil veral met ons kinders praat oor geloofsake. ‘n Belangrike onderwerp om na te kyk is die vraag hoe ons as familie saam die Woord van die Here kan lees en bestudeer.
Dit is uiters belangrik om saam met ons kinders te lees, ‘n oop gesprekskultuur aan te moedig, hul vrae te bespreek en daar te wees vir hulle om hulle te ondersteun en aan te moedig. Mans en vrouens moet tyd in hul besige en gejaagde skedules maak om met mekaar te praat, hul behoeftes en probleme te bespreek en saam te werk om in hul liefde vir mekaar en vir hul kinders te groei. Belangriker nog, Christene bid vir die Here se seëninge oor hulle huwelike en gesinne, vra God se vergifnis vir hulle sondes en mislukkings as ouers en huweliksmaats, en wend hulle dan tot die genade van die Here deur hulle Verlosser, Jesus Christus. Christelike gesinne kan niks beter doen as om die weeklikse eredienste, die Christelike onderrig en die katkisasieklasse ‘n topprioriteit in hulle lewens te maak nie. Wanneer gesinne deur God rondom sy Woord en sy sakramente vergader word, ontvang hulle vergifnis, lewe en verlossing – en daarmee saam die krag wat hulle nodig het om die uitdagings van die alledaagse lewe die hoof te bied. Amen.
